De kracht van de korte ronde

Met de leerkracht van een dynamische groep sprak ik laatst over de kracht van de ronde. Ze moest veel moeite doen om alle kinderen tijdens het zelfstandig werken aan te sporen en gemotiveerd te houden. Ik besprak met haar hoe belangrijk het is om voor en na een instructie, maar ook tijdens het zelfstandig werken, regelmatig een korte ronde te lopen. Ik raadde haar aan dit vaker te doen. Een paar weken later observeerde ik in de groep en zag ik opnieuw hoe goed het resultaat is van deze aanpak.

Versterk het zelfstandig werken

In het montessorionderwijs bestaat het zelfstandig werken uit drie ‘fasen’. De eerste is de observatie, waarbij de leerkracht op een vaste plek zit en rustig wacht tot alle kinderen aan het werk zijn. Dan komt de korte ronde, waarbij de leerkracht langs alle kinderen loopt en heel gericht kijkt wat zij aan het doen zijn. Vervolgens komt de derde fase: de lesjesronde, of een groepsles.  Nu het zelfstandig werken steeds meer een plek krijgt in het reguliere basisonderwijs, zou het mooi zijn deze manier van werken ook daar te introduceren.

Contact en Verbinding

Waarom ik zo’n fan ben van de korte ronde? Het is dé mogelijkheid om met álle kinderen even echt contact te en verbinding te maken, om álle kinderen te motiveren of te complimenteren. Iedereen heeft behoefte aan bevestiging en zeker kinderen die op school veel nieuwe dingen leren en door moeten zetten. In een volle groep, met soms wel 30 kinderen, is de korte ronde een uitstekende gelegenheid om elk kind het gevoel te geven dat het echt wordt gezien.

De persoonlijke aandacht van de leerkracht is super belangrijk. Positive Behavior Support (PBS) toont de 4:1 verhouding aan: tegenover iedere correctie zouden vier positieve bekrachtigingen moeten staan om gewenst gedrag te stimuleren.  Ofwel: vier complimenten gekoppeld aan gewenst gedrag tegenover een correctie. Ook hiervoor is de korte ronde heel geschikt.

Gezien en Gewaardeerd

Tijdens de korte ronde die ik in deze klas observeerde, gingen kinderen net iets rechter op hun stoel zitten, kinderen die een glimlach of een schouderklopje kregen begonnen te glunderen en de kinderen die een compliment kregen straalden. Bovendien zag ik dat de kinderen die in de buurt zitten ook net iets harder gaan werken. De relatie tussen de kinderen en de leerkracht wordt versterkt, de motivatie van de kinderen neemt toe, de werksfeer in de groep verbetert, kinderen voelen zich gewaardeerd en dat vertaalt zich ook in de resultaten.

Echt gezien worden, dat is wat kinderen verdienen, het draagt bij aan het welbevinden en het plezier op school. Voor de kinderen én de leerkracht. 😊